A forum has been created to help Caparci connect around the world. Please join, visit, and contribute to the discussions in the forum. There is also a chatroom available for online members to chat with each other. Click on the link below or on the link located in the upper right hand corner of this page.
www.capari.yuku.com
Please contact me if you are interested in helping me with this blog, the upcoming website, and/or the forum. :-D
Wednesday, December 3, 2008
Ship Records of Men from Capari, Macedonia, Arriving in the USA (1906 & 1907)
List of Passengers with Men from Capari Arriving in the USA (1906 & 1907)
I was extremely excited to find ship records with people from Capari listed as passengers. While searching through English language records from that time period, it is important to search both Capari and Tsapari. Also, many of the names of the men from Capari are misspelled on the documents and when entered into the databases. I included what I believe to be the correct spellings of the names next to the spellings that are listed in the databases. If I have made any mistakes, please contact me. :)
Before you view the images it also important to know that not only did they butcher the spellings of the names, but they also went back and changed how the men identified themselves. On both records, under "Race or People" Macedonian is initially written and under "Nationality (country of which citizen or subject)" Bulgaria and/or Turkey is written in. (This was during the time that Macedonia was occupied.)
Unfortunately, on both records, Macedonian has been crossed out with a different pen and handwriting and replaced with Bulg, Bulgarian, or Turkey. Also, Bulgaria has been crossed out with a different pen and handwriting and replaced with Macedonia. At the bottom of the ship records, "Race or People" is defined as being "the stock from which they sprang and the language they speak" with a statement saying "List of races will be found on the back of this sheet." I'd like to see a copy of the back of the sheet. I'm almost certain Macedonian was not listed at that time, while Bulgarian was. This may explain why someone went back with a different pen and crossed out Macedonian, even though the men from Capari identified themselves as Macedonians.
100 years have passed and people are still attempting to change our identity.
100 years later and we are still Macedonians.
Before you view the images it also important to know that not only did they butcher the spellings of the names, but they also went back and changed how the men identified themselves. On both records, under "Race or People" Macedonian is initially written and under "Nationality (country of which citizen or subject)" Bulgaria and/or Turkey is written in. (This was during the time that Macedonia was occupied.)
Unfortunately, on both records, Macedonian has been crossed out with a different pen and handwriting and replaced with Bulg, Bulgarian, or Turkey. Also, Bulgaria has been crossed out with a different pen and handwriting and replaced with Macedonia. At the bottom of the ship records, "Race or People" is defined as being "the stock from which they sprang and the language they speak" with a statement saying "List of races will be found on the back of this sheet." I'd like to see a copy of the back of the sheet. I'm almost certain Macedonian was not listed at that time, while Bulgarian was. This may explain why someone went back with a different pen and crossed out Macedonian, even though the men from Capari identified themselves as Macedonians.
100 years have passed and people are still attempting to change our identity.
100 years later and we are still Macedonians.
S.S. Lucania
Sailing from Liverpool - March 31, 1906
Arriving at Port of New York - April 7, 1906
Final Destination
The Casparis Stone Company Floor? 2
Kenneth, Indiana USA
Going to join friends Naoum Toleff (Naume Tolev/Talev?), Christo Dinoff (Risto Dinov?) Nicola Petreff (Nikola Petrev?), Naoum Dimitreff (Naume Dimitrev?), and Gache Toleff (Goshe/Goce Tolev?/Talev?).
Passengers from Tsapari (Capari)
6. Laze Stavreff (Laze Stavrev?)
7. Gache Stavreff (Goshe/Goce Stavrev?)
8. Traitche Blyeff (Trajche Blazev?)
9. Vaoum Goscheff (Naum Goshev?)
10. Koste Nibreff (Koste Nitrev?)
S.S. Ivernia
Sailing from Liverpool - March 9, 1907
Arriving at Port of Boston, Massachusetts, USA - March 28, 1907
Final Destination -
The Casparis Stone Company Floor? 2
Kenneth, Indiana USA
Going to join friends Apostol Lazeff Sazdanoff (Apostol Laze Sazdanov), Tane Petreff (Tane Petrev?), Moise Ivantcheff (Mojse Ivanchev?), Nicola Petreff (Nikola Petrev?), Moise Jovancheff (Mojse Jovanchev?), Mihail Gacheff (Mihajl Goshev?) Jovan Tantcheff (Jovan Tanchev?), Riste Dineff (Riste Dinev?).
Passengers from Tsapari (Capari)
1. Kateff Haamn Dantcheff (Naume Kote Donchov)
2. Velian Krsteff (Veljan Krstev?)
3. Tador Gheorghieff (Todor Gjorgiev?)
4. Costandin Petreff (Kostadin Petrev?)
5. Nicola Vassileff (Nikola Vasilev?)
6. Lazar Petreff (Lazar Petrev?)
7. Spiro Gacheff (Spiro Goshev?)
8. Lazor Andanoff (Lazar Andonov?)
9. Costandin Spiroff (Kostadin Spirov?)
10. Tachka Grozdanoff (Tashko Grozdanov?)
17. Ghiorghi Jovantcheff (Gjorgi Jovanchev?)
S.S. Ivernia
Sailing from Liverpool - March 9, 1907
Arriving at Port of Boston, Massachusetts, USA - March 28, 1907
Final Destination -
? 27, Vicksburg?, Indiana
Going to join friend Mitre Petreff (Mitre Petrev?).
Passengers from Tsapari (Capari)
13. Costandin Vassileff (Kostadin Vasilev?)
16. Rizan Tasseff (Rizan Tasev?)
Monday, November 24, 2008
Avstralija - Maskin Bal na Caparci po povod Vasilica-Nova godina po stariot kalendar
Sydney, Australia - Maskin Bal na Caparci po povod Vasilica-Nova godina po stariot kalendar
Sunday, November 23, 2008
Моликите раѓаат божикни украси
http://www.vest.com.mk
Година: 8 Број:2502 Сабота 10/18/2008
НЕСЕКОЈДНЕВНА БЕРБА НА ПЕЛИСТЕР
Моликите раѓаат божикни украси
Кукуличките, како што ги викаат битолчани шишарките на моликата, може да ги бере само оној што има мускули и добра кондиција, оти за да стигне до нив берачот треба да се изјазли по молики високи и до 25 метри
На почетокот на септември жителите од потпелистерските села Трново, Магарево, Ротино и Цапари се подготвуваат за најголемиот предизвик во годината - бербата на шишарките од молика. Со вреќи на рамо се качуваат на планината и собираат кукулички, како што ги нарекуваат шишарките во овој крај. Бербата може да трае до крајот на октомври, се додека има сонце и вистински не заесени.
Собраните плодови од ендемичниот бор ги откупува Националниот парк Пелистер кој потоа им ги препродава на трговци од Германија и од Италија кои, пак, ги нудат на пазарот во Европа како божикни украси. Од шишарките се користи и смолата. Од неа се прават есенцијални масла.
Четириесет и седумгодишниот Димитраки Штериовски од Трново, кој собира шишарки цели 35 години, вели дека бербата воопшто не е лесна. Освен што берачите треба добро да го познаваат Националниот парк, секој од нив треба физички и кондиционо добро да е поткован и да ја знае техниката на берење за да не ја оштети ендемичната шума. Потребни се мускули и кондиција, објаснува Штериовски, оти за добра заработувачка, берачите дневно треба да се качат на дваесетина молики од по 25 метри.
На Штериовски, кој го затековме како собира шишарки на Пелистер, му требаа само две минути да се најде на врвот од една молика од триесетина метри. Ни рече дека сакал, не сакал, мора да дојде до врвот на дрвото, оти таму се кукуличките кои ги бараат трговците од Европа. Тие го откупуваат само годинешниот род оти е посветол и поубав од ланскиот. Освен што треба да внимаваат на квалитетот на родот, собирачите мора да обезбедат и посебна амбалажа. Шишарките се пакуваат во издупчени најлонски вреќи за да може да циркулира кислород и да не ги фати запурнина додека патуваат во Европа.
Откако Штериовски ја наполни вреќата, внимателно се симна од моликата. Вели, слегувањето е најтешкиот дел од берењето, оти е многу опасно. "Може да стапнеш на некоја сува гранка и да се испокршиш", кажува Димитраки.
Тој објаснува дека постојат два начина на берење шишарки - традиционален, кога шишарката се откинува од гранката и се фрла на земја, и модерен, кога собраниот плод уште на дрво се става во вреќа.
"При традиционалната берба, кога ја фрламе шишарката на земја, семето од неа се распрснува на сите страни и ја обновува шумата. А со модерниот начин на берење семето останува во шишарката, од каде што го вадиме, го пакуваме и му го продаваме на Националниот парк, кој потоа го користи за пошумување", раскажува Штериовски.
Берачот на шишарки вели дека од собирање шумски плодови искусните берачи можат да заработат и до 8.000 евра годишно.
"Националниот парк Пелистер годинава ни понуди добра откупна цена. Семето од моликовите шишарки ни го откупува по 300 денари за килограм, а за 1 килограм шишарки ни дава по 35 денари, но годинава родот е слаб. Лани откупната цена на шишарките беше многу ниска, само 25 денари за килограм, поради што немаше голем интерес за собирање, а имаше богат род", вели Штериовски.
Берачите уште оваа година знаат каков ќе биде родот следната година. Тоа го гледаат од пупките кои ги имаат пуштено гранките на моликата, а од кои следното лето ќе се развијат нови шишарки.
Сашо Мицевски, директор на јавната установа Национален парк Пелистер, вели дека досега се собрани околу 5.000 килограми или околу еден шлепер шишарки за извоз, а крајната откупна цена која ја плаќаат странските откупувачи се движи до 2 евра.
"Парите кои ги заработуваме се користат за опстојување на јавната установа. Тоа не се некои големи приходи, но не се ни за занемарување", вели Мицевски.
Според него, традицијата на берба на шишарки е задржана уште од поранешна Југославија. За време на СФРЈ, извозот на собраните шишарки од Националниот парк Пелистер одел преку словенечки шумски претпријатија, а по осамостојувањето извозот го реализираат трговски друштва.
"Тие земаат минимален процент од 2 до 3 отсто за направената услуга. Така беше до лани. Годинава јавната установа извади извозна дозвола, па сами ќе се обидеме да најдеме купци во странство", вели Мицевски.
Тој додава дека ако има добра цена и ако годината е родна, може да има и доста добри приходи од продажбата на украсните шишарки. Во минатото, вели Мицевски, имало години кога од Македонија се извезувале и по 25.000 килограми моликови шишарки кои на Националниот парк му носеле заработувачка од 50.000 евра.
Ирена Смиљанска
Фото: В. Тануровски
***
Кукуличките најбарани во странство
Странците ги бараат моликовите шишарки оти се многу поубави и поголеми од шишарките кои ги раѓаат другите видови борова шума. Откако на пареа од нив ќе ја исцедат смолата, трговците ги премачкуваат со лак и им ги нудат на цвеќарниците и на продавниците за сувенири.
Пелистерските кукулички, вака дотерани, најчесто стануваат главен детаљ на божикните икебани и елки или од нив се изработуваат најразлични фигури кои се продаваат како украси.
http://www.vest.com.mk/default.asp?id=158447&idg=8&idb=2502&rubrika=Revija
Година: 8 Број:2502 Сабота 10/18/2008
НЕСЕКОЈДНЕВНА БЕРБА НА ПЕЛИСТЕР
Моликите раѓаат божикни украси
Кукуличките, како што ги викаат битолчани шишарките на моликата, може да ги бере само оној што има мускули и добра кондиција, оти за да стигне до нив берачот треба да се изјазли по молики високи и до 25 метри
На почетокот на септември жителите од потпелистерските села Трново, Магарево, Ротино и Цапари се подготвуваат за најголемиот предизвик во годината - бербата на шишарките од молика. Со вреќи на рамо се качуваат на планината и собираат кукулички, како што ги нарекуваат шишарките во овој крај. Бербата може да трае до крајот на октомври, се додека има сонце и вистински не заесени.Собраните плодови од ендемичниот бор ги откупува Националниот парк Пелистер кој потоа им ги препродава на трговци од Германија и од Италија кои, пак, ги нудат на пазарот во Европа како божикни украси. Од шишарките се користи и смолата. Од неа се прават есенцијални масла.
Четириесет и седумгодишниот Димитраки Штериовски од Трново, кој собира шишарки цели 35 години, вели дека бербата воопшто не е лесна. Освен што берачите треба добро да го познаваат Националниот парк, секој од нив треба физички и кондиционо добро да е поткован и да ја знае техниката на берење за да не ја оштети ендемичната шума. Потребни се мускули и кондиција, објаснува Штериовски, оти за добра заработувачка, берачите дневно треба да се качат на дваесетина молики од по 25 метри.
На Штериовски, кој го затековме како собира шишарки на Пелистер, му требаа само две минути да се најде на врвот од една молика од триесетина метри. Ни рече дека сакал, не сакал, мора да дојде до врвот на дрвото, оти таму се кукуличките кои ги бараат трговците од Европа. Тие го откупуваат само годинешниот род оти е посветол и поубав од ланскиот. Освен што треба да внимаваат на квалитетот на родот, собирачите мора да обезбедат и посебна амбалажа. Шишарките се пакуваат во издупчени најлонски вреќи за да може да циркулира кислород и да не ги фати запурнина додека патуваат во Европа.
Откако Штериовски ја наполни вреќата, внимателно се симна од моликата. Вели, слегувањето е најтешкиот дел од берењето, оти е многу опасно. "Може да стапнеш на некоја сува гранка и да се испокршиш", кажува Димитраки.
Тој објаснува дека постојат два начина на берење шишарки - традиционален, кога шишарката се откинува од гранката и се фрла на земја, и модерен, кога собраниот плод уште на дрво се става во вреќа.
"При традиционалната берба, кога ја фрламе шишарката на земја, семето од неа се распрснува на сите страни и ја обновува шумата. А со модерниот начин на берење семето останува во шишарката, од каде што го вадиме, го пакуваме и му го продаваме на Националниот парк, кој потоа го користи за пошумување", раскажува Штериовски.
Берачот на шишарки вели дека од собирање шумски плодови искусните берачи можат да заработат и до 8.000 евра годишно.
"Националниот парк Пелистер годинава ни понуди добра откупна цена. Семето од моликовите шишарки ни го откупува по 300 денари за килограм, а за 1 килограм шишарки ни дава по 35 денари, но годинава родот е слаб. Лани откупната цена на шишарките беше многу ниска, само 25 денари за килограм, поради што немаше голем интерес за собирање, а имаше богат род", вели Штериовски.
Берачите уште оваа година знаат каков ќе биде родот следната година. Тоа го гледаат од пупките кои ги имаат пуштено гранките на моликата, а од кои следното лето ќе се развијат нови шишарки.
Сашо Мицевски, директор на јавната установа Национален парк Пелистер, вели дека досега се собрани околу 5.000 килограми или околу еден шлепер шишарки за извоз, а крајната откупна цена која ја плаќаат странските откупувачи се движи до 2 евра.
"Парите кои ги заработуваме се користат за опстојување на јавната установа. Тоа не се некои големи приходи, но не се ни за занемарување", вели Мицевски.
Според него, традицијата на берба на шишарки е задржана уште од поранешна Југославија. За време на СФРЈ, извозот на собраните шишарки од Националниот парк Пелистер одел преку словенечки шумски претпријатија, а по осамостојувањето извозот го реализираат трговски друштва.
"Тие земаат минимален процент од 2 до 3 отсто за направената услуга. Така беше до лани. Годинава јавната установа извади извозна дозвола, па сами ќе се обидеме да најдеме купци во странство", вели Мицевски.
Тој додава дека ако има добра цена и ако годината е родна, може да има и доста добри приходи од продажбата на украсните шишарки. Во минатото, вели Мицевски, имало години кога од Македонија се извезувале и по 25.000 килограми моликови шишарки кои на Националниот парк му носеле заработувачка од 50.000 евра.
Ирена Смиљанска
Фото: В. Тануровски
***
Кукуличките најбарани во странство
Странците ги бараат моликовите шишарки оти се многу поубави и поголеми од шишарките кои ги раѓаат другите видови борова шума. Откако на пареа од нив ќе ја исцедат смолата, трговците ги премачкуваат со лак и им ги нудат на цвеќарниците и на продавниците за сувенири.
Пелистерските кукулички, вака дотерани, најчесто стануваат главен детаљ на божикните икебани и елки или од нив се изработуваат најразлични фигури кои се продаваат како украси.
http://www.vest.com.mk/default.asp?id=158447&idg=8&idb=2502&rubrika=Revija
Sveta Petka
St. Petka's Monastery was built in the 16th century, while the existing monastic church was built in the 19th century. For a long time, this monastery was under the Diocese of Ohrid, while being within the administrative boundaries of the County of Bitola. The monastery was in a rather poor state of repair until 1724, when, as historical evidence shows, it was restored by a priest named Dionysius. The fire that broke out in the late 19th century consumed its iconostasis, icons and most of the church's contents However, the damaged sections were soon restored with the help of the congregation. the church occupies the centre of the monastery, its east, south and west walls being flanked by the monastic chambers whose high balconies are connected and form a single ensemble. The congregation flocks to this monastery every August 8th to celebrate the monastery's feast.Sveta Petka - 2008
Saturday, April 5, 2008
Sliki od Capari - Leto 2007
Here are some pictures I took last summer. Enjoy! :)
(If you double click on the picture, you'll be able to see it in its original size.)
(If you double click on the picture, you'll be able to see it in its original size.)
Subscribe to:
Posts (Atom)